Maria Vasalis (The Hague, 13 February 1909- Roden 16 October 1998) was a Dutch poet and psychiatrist. M. Vasalis is the pseudonym of Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans. Vasalis is her Latinized maiden name.
Vasalis studied medicine and anthropology at Leiden University and in 1939 established herself as psychiatrist in Amsterdam. Later she worked in the same function in Assen.
Vasalis made her debut in 1940 with the collection 'Parken en woestijnen' (‘Parks and Deserts’). Her other poetry collections are 'De vogel Phoenix' (‘The Bird Phoenix’) from 1947 and 'Vergezichten en gezichten' (‘Views and Faces’) from 1954. Vasalis wrote some essays and a short story. Vasalis' work has been awarded multiple times.
She wrote traditional poems that were often characterized by the use of personification and anthropomorphism. Her poems often, after a series of nature impressions, end in a self-reflection.
1940 - Onweer, in Drie Novellen, met J. Campert en E. Eewijck
1940 - Parken en woestijnen
1945 - Fragmenten uit een journaal, in Criterium
1947 - De vogel Phoenix
1952 - Naar aanleiding van Atonaal, in Libertinage
1954 - Vergezichten en gezichten, een bloemlezing van verzen
1958 - Kunstenaar en verzet
1960 - De dichter en de zee, bloemlezing
1964 - (S)teken aan de wand, in Raam, toespraak
1977 - Dankwoord bij de uitreiking van de C. Huygensprijs 1974, in Literama
1982 - Het ezeltje, facsimile
1983 - Pijn, waarvoor geen naam bestaat, juryrapport over enkele gedichten van de Nederlandse auteur Bunnik
1984 - Dankwoord bij de aanvaarding van de P.C. Hooftprijs 1982
2002 - De oude kustlijn, nagelaten gedichten, op haar verzoek uitgegeven door haar kinderen op basis van haar eigen commentaar